Een schizofrene droomwereld

Na een lange en vermoeiende reis door de uitgestrekte outback van Zuid-Australië, arriveren we in Coober Pedy. Het eerste wat mij opvalt is het landschap; het lijkt alsof we op een andere planeet zijn beland. De term “het einde van de wereld” doet hier zijn naam eer aan. Verwonderlijk is het dan ook niet dat deze omgeving heeft gefigureerd in films zoals Mad Max en Priscilla, Queen of the Dessert. De grond is droog en rotsachtig, bomen zijn er (bijna) niet te bekennen. Op een enkele mini groene pluk na is er geen vegetatie te zien.

Coober Pedy, south Australia

Opaalmijnbouw

De stad heeft een fascinerende geschiedenis die nauw verbonden is met de opaalmijnbouw. In de jaren 1910 worden hier grote hoeveelheden opaal, met name zwarte opaal, ontdekt. In 1915 ontdekt een jongen genaamd Willie Hutchison de eerste opalen in het gebied terwijl hij met zijn vader op zoek is naar goud. Dit leidt tot de oprichting van de nederzetting. De naam “Coober Pedy” komt van de Aboriginal term “kupa piti,” wat vrijvertaalt “witte man in een gat” betekent, verwijzend naar de mijnbouwactiviteiten van de Europese kolonisten. Na de Eerste Wereldoorlog vestigen veel teruggekeerde soldaten zich in Coober Pedy en startten met de opaalmijnbouw, wat het begin is van de multiculturele gemeenschap.

Rol van de Aboriginals

Aboriginal mijnwerkers spelen sinds 1915 een actieve rol in de opaalindustrie. Velen bezitten een eigen opaalmijnclaim , een door de overheid afgegeven vergunning die hen het recht geeft zelf opaal te winnen en te verkopen. Deze autonomie versterkt hun zelfwaarde, omdat ze hun inkomen zelf verdienen. Zo profiteert de gemeenschap van zowel de lokale als traditionele economie, wat bijdraagt aan het behoud van hun culturele rijkdom.

Tot op de dag van vandaag blijft de stad een belangrijke producent van opaal. Dat is duidelijk te zien aan de meer dan 70 opaalmijnen die nog actief zijn. Overal rondom de stad zie je dan ook de werktuigen staan die gebruikt worden bij het mijnen.

Een van de vele mijnen in Coober Pedy

Ondergronds

Coober Pedy kent een woestijnklimaat, de zomers zijn zeer heet en de winters mild. Dit maakt het leven boven de grond erg uitdagend. Veel huizen zijn daarom ondergronds gebouwd in uitgeholde rotsen of oude mijnen. Maar niet alleen huizen, ook kerken en zelfs supermarkten. Zo probeert de gemeenschap te ontsnappen aan de hitte die in de zomer kan oplopen tot boven de 52 graden!

Ook ons hotel is ondergronds en is ontstaan uit een oude mijn. Dit maakt het verblijf in Coober Pedy aangenaam, want ondanks dat het lente is, is het al behoorlijk warm. In het hotel zijn diverse mini-exposities over de oude mijn te vinden. Grappig feitje is dat sommige elektronica in de koelkast wordt bewaard om oververhitting te voorkomen.

Een ondergrondse kerk, en ons hotel gebouwd in een oude mijn

Kanku-Breakaways Conservation Park

Het hoogtepunt van mijn bezoek aan Coober Pedy is de tocht door het Kanku-Breakaways conservation park, een echte aanrader! In een terreinwagen rijden we tegen zonsondergang het park in. Als de zon onder gaat genieten we van het uitzicht met pizza en champagne, een verassend lekkere combinatie. Op deze bijzondere plek heb ik de fascinerende droomwereld van de Aboriginals ervarven en Coober Pedy van een andere kant leren kennen. Onze lokale gids vertelt uitgebreid over het landschap, de edelmetalen die het rijk is en de agrarische cultuur van diverse cattle stations. Om een idee te geven van de grote van deze stations, deze kunnen per station, wat oppervlakte betreft, net zo groot zijn als de provincie Utrecht. Als wij onze tocht vervolgen rijden over diverse wild roosters en maken we een korte stop bij een stuk van de “Dingo Fence” die gebouwd is om het vee te beschermen tegen groepen dingo’s die in de outback proberen te overleven. 

Pizza eten en champagne drinken bij zonsondergang

Een klein stuk van The Dingo Fence

Voorbeelden van edelmetalen die in de outback van Zuid-Australië te vinden zijn.

Antakirinja Matu-Yankunytjatjara gemeenschap

Onze gids vertelt over de oorspronkelijke bewoners van deze regio: de Antakirinja Matu-Yankunytjatjara. Het gebied rond Coober Pedy is traditioneel hun land. Hoewel het leven van de Aboriginals door Europese kolonisatie sterk veranderde, blijft de Droomwereld een levendige en belangrijke kern van hun cultuur. Tijdens onze tocht door het park maken we diverse stops, de meest bijzondere is de stop bij "Papa Kutjara" (de twee honden). De verschillende kleuren die in de heuvels te zien zijn, zijn het resultaat van verschillende stadia van verwering en erosie.

Papa Kutjara

Het verhaal van Papa Kutjara (De Twee Honden) gaat over twee spirituele honden, één bruin en één wit, die samen door het land trokken. Zij waren geen gewone dieren, maar beschermers van het land en de waterbronnen. Tijdens hun reis creëerden ze verschillende landschapskenmerken, zoals diepe putten die zich vulden met water. Deze waterbronnen zijn van levensbelang in de droge omgeving en worden door de lokale bevolking als heilig gezien. De honden gingen verder en maakten nog meer heilige plekken, terwijl ze de mensen leerden in harmonie met de natuur te leven en deze waterbronnen te beschermen. Als hoeders van het land worden hun verhalen van generatie op generatie doorverteld.

Droomwereld

De Droomwereld, of “Dreamtime,” is voor Aboriginals in Zuid-Australië de tijd waarin voorouderlijke wezens de aarde vormgaven. Deze spirituele wezens creëerden landschappen, rivieren en alle levende wezens, elk verbonden met een verhaal uit de Droomtijd. De rotsformaties in het Kanku-Breakaways Conservation Park illustreren deze verhalen.

Verschillende rotsformaties in het Kanku-Breakaways Conservation Park

De Droomwereld is niet alleen verleden tijd, maar een levendige spirituele realiteit. Aboriginals geloven dat de geesten van hun voorouders nog steeds in het land aanwezig zijn en dat ze via rituelen en dromen contact kunnen maken. Deze band met het land is essentieel voor hun identiteit en welzijn. Kunst zoals rotstekeningen en schilderingen geeft de verhalen van de Droomwereld weer en helpt tradities door te geven.

Aboriginal grot tekening in de buurt van Uluru

Heilige plekken zoals Uluru en Kata Tjuta zijn fysieke manifestaties van voorouderlijke wezens en worden met groot respect behandeld. Daarom is Uluru sinds enkele jaren niet meer toegankelijk voor beklimming door toeristen.

Kata Tjuta en Uluru, heilige grond voor de Aboriginals

Schizofrene droomwereld

Je zou kunnen zeggen dat Coober Pedy trekken vertoond van een schizofrene wereld.

Het is een fascinerende plek waar twee werelden samenkomen. Aan de ene kant is er de bruisende opaalmijnbouw, een moderne droomwereld vol ambitie, rijkdom en kansen die van de stad de opaalhoofdstad van de wereld heeft gemaakt. Aan de andere kant leeft de oorspronkelijke droomwereld van de Aboriginals voort — een diepgewortelde spirituele en culturele rijkdom die veel verder gaat dan materiële waarde.

Deze twee droomwerelden vormen samen de unieke ziel van Coober Pedy. Hier vind je een bijzondere gemeenschap van mijnwerkers, immigranten en Aboriginals die samenleven in een uitdagende, ondergrondse leefomgeving, doordrenkt met geschiedenis en traditie. Voor reizigers is Coober Pedy een onvergetelijke bestemming, een plek vol verhalen, verrassingen en een unieke levensstijl, die je echt móét ervaren tijdens je reis door de uitgestrekte outback van Zuid-Australië.